Mission Beach

Hey folks

14.00 uur vertrokken, 3,5 uur rijden, dat betekent dus dat ik om 17.30 uur aan kwam in MISSION BEACH. En vraag niet hoe…ik stond 1 sec. buiten de bus en was door en doorweekt. Wat een plensbui. Er stond een busje van een hostel te wachten die mij een helpende hand bood, hij dacht natuurlijk: ”Die is voor mij.” Maar mooi niet, want ik had al een hostel geboekt. Hij was wel zo vriendelijk om me naar dat hostel te brengen. Maar vervolgens bleek dat toch niet het hostel te zijn dat we geboekt hadden, ik moest aan de overkant zijn. En ja hoor daar was die dan…Absolute Backpackers. Bij de receptie werd ik vriendelijk begroet met “ Hee Anita.” Kijk dat moeten we hebben. Het hostel werd gerund door Nederlanders, een man en een vrouw uit Schagen om precies te zijn.
Op mijn kamertje een half uurtje gewacht op Jake, vervolgens zijn we wat gaan eten aan de overkant. Een lekkere T-bone steak met patat en salade… en een biertje erbij voor maar $10,50 ;) Wat een leven hebben wij toch als backpackers.
’s Avonds nog wat vrienden proberen te maken bij het hostel, ik had hoofdpijn dus op tijd op bedje.

De volgende dag kregen we een lift van Henk naar Tully, een plaatsje iets onder Mission gelegen, om daar boodschappen te doen bij de Super IGA . Nog even rondgelopen daar en tijdens het boodschappen doen besloten we dat we ook wel naar het regenwoud wilde, waar we onderweg 2 meiden hadden afgezet. Even met Henk gebabbeld of het een probleem was om onze boodschappen in de koelkast te zetten… natuurlijk was dit geen probleem, dus rond 13.00 uur begonnen wij onze zoektocht naar de Cassowarry in het regenwoud.

De cassowarry is een soort struiskip, maar dan wat mooier (heeft verschillende velle kleuren op zijn lijf en kop) en gevaarlijker, volgens de locals dan. Overal staat aangeven dat je ze niet mag voeren en wat je moet doen als je er één tegen komt.

Helaas hebben we er geen één kunnen spotten, wel een soort egel gezien. De wandeling viel dus een beetje tegen. Vervolgens terug gelift naar Wongaling, waar ons hostel ligt. Daar opgefrist en Jake ging voor me koken, de reden horen jullie nog weleens ;) Lekker Hollands prakkie: Bloemkool, aardappeltjes en een chicken schnitzel. Ik zocht een plekkie in de tv-room om “Speed” te kijken. Heb ik trouwens een leuke herinneringen aan, toch Suus? Samen ziek bij jouw thuis ;)
Jake had goed zijn best gedaan wat het smaakte heerlijk. Toppie zo’n man die kan koken! Na het eten weer gezellig gezeten. We komen steeds meer Nederlanders tegen. Er waren niet zo heel veel mensen meer buiten, dus we besloten maar een potje te gaan schaken. Niet dat ik dat nog kon, maar alles valt te leren. :)

Woensdag (21 nov.) was het een mooie dag en besloten we om via het strand, wat volgens Tineke de eigenaresse heel mooi schijnt te zijn, naar Mission Beach zelf te lopen. Het strand zag er idd goed uit (zee, strand en dan aansluitend gelijk de palmbomen e.d.) Ook leven er in het zand vele krabbetjes die prachtige figuren maken op het strand. Ze graven een holletje en van het zand dat uit hun holletje komt maken ze kleine zandbolletjes dat ze verspreiden op het strand. Ook kwamen we deze wandeling in aanraking met Sky divers. Echt vet om te zien. Zie mezelf ook al uit zo’n vliegtuig jumpen, haha.
Uiteindelijk kwamen we dan bij Mission, maar dat stelde niets voor. Een enkel winkeltje, terrasje en een supermarkt. Het toeristen leven is hier nog niet te vinden, maar volgens Tineke komt dit helemaal goed. De grote supermarkt is al in aanbouw. Backpackers komen vooral naar Mission om te sky diven. Vervolgens nog verder gelopen naar een uitkijk post en tevens gebied van de Aboriginals. Even zitten chillen, terug gelopen naar het stadje en daar de bus gepakt naar ons hostel. Daar was het tijd voor een duik in ons zwembad. Bij het zwembad zaten ook Thijs, Desi en Sandra (NL), Martin met 2 andere meisjes (Duits). Gezellig zitten kletsen en vervolgens besloten om met z’n alle te BBQ-en. Zo gezegd zo gedaan, boodschappen halen en voorbereiden. Sandra en Desi zorgden voor de salade, Thijs en ik voor de rijst, Jake en Martin voor de Barbie en de 2 andere Duitse meiden voor de sangria en mais. Het was heel gezellig en heel lekker. Juriaan (NL) kwam er ook bij zitten. Daarna nog even om het kampvuur gezeten.

De volgende dag laat op. Even een wasje gedraaid. Om 14.00 uur hebben we de bus gepakt naar South Mission beach om daar een wandeling te maken door het bos en langs het strand. Echt een heerlijke en mooie wandeling. Ook nog even op het verlaten strand gelegen en een wallabie gespot. Daarna weer door want het begint vloed te worden. Onderweg komen we langs een weiland met koeien en wallabies, leuk om te zien. Uiteindelijk komt het einde bijna inzicht, maar dan wordt het wat onduidelijk. Op de kaart staat geen pad meer aangegeven en op het strand zagen we verder ook geen pad meer. Wat gaan we doen? De tijd voor de laatste bus komt al aardig dichterbij en het wordt vloed. Moeten we dat hele eind dan langs dezelfde weg weer terug? Nee, we besluiten om dwas over te steken, maar dat betekent dat we door het weiland van de koeien en wallabies moeten. Dan snijden we een heel stuk af. Scary, maar we gaan we voor. Het eerste stuk ging prima, de wallabies waren banger voor ons dan wij voor hun, maar toen moesten we langs de koeien. En die vonden ons toch wel interessant. Oh nee…er was een moment dat ze op een paar meter afstand stonden…heluup. Flink met onze armen zwaaien en geluid maken, het helpt. Uiteindelijk vinden we het hek aan de andere kant. Maar nu…tot hoe ver is het al vloed? Gelukkig konden we het strand nog over. Vervolgens 20 minuten lang gerent om de bus te kunnen halen. We hadden een lekker tempo, dus ging goed. Jammer dat het alleen zo warm was. Uiteindelijk dachten we dat we de bus hadden gemist, maar op het moment dat we al 5 min. flink stonden te balen kwam de bus aan rijden. We vertelden ons hele verhaal (was dezelfde buschauffeur als op de heen weg), en volgens de buschauffeur had er een pad moeten zijn bij dat eindpunt. Waarschijnlijk hadden we toch nog wat verder over het strand moeten lopen. Maar goed, anders had ik jullie nu dit spannende verhaal niet verteld. Wat weer een ervaring. Maar liever niet nog een keer zoiets.
Na het eten gezellig gezeten met Sandra, Desi en Jurriaan. Onze laatste avond.

Ons laatste dagje in Mission gaat in, onze bus gaat pas om 17.20 en 18.10. Gelukkig mogen we nog van alles gebruik maken in het hostel. Lekker bij het zwembad gezeten en gezwommen. En in de tv room. Om 16.00 uur wilde we een diner scoren aan de overkant, maar de keuken ging pas om 18.00 uur open. Dan maar een Chicken Tonigt. Snel klaargemaakt en opgegeten. Daarna ben ik naar mijn bus gelopen. Op naar Cairns, waar we beide heel veel zin in hebben... niet dus, de plaats van werken en de plaats waar onze wegen weer zullen scheiden. In de bus Shot Gun gekeken en een paar uur later kwam ik aan in Cairns. Gek is dat. Het eindpunt van de oostkust. Dit was dus ook mijn laatste ritje met de Premierbus. En hoe gaat de komende tijd er weer uitzien.

Ik houd jullie op de hoogte.

Anita