Walvissen spotten

Hoi hoi,

We kunnen het bijna niet geloven, maar de koffers worden pas om 10u verwacht voor het opladen. Ah heerlijk! Als we willen kunnen we om 7:00u melden en een wandeling door de natuur met Mario, voor het ontbijt.

Ik ga liever eerst ontbijten, dus loop de ronde met een paar reisgenot die er ook zo overdachten. Staat allemaal goed aangeven en het doel is de waterval. Weer een mooie natuur en met leuke smalle slinger paadjes. De Quetzal komt ook even buurten, alsof het heel normaal is. Deze vogel is hartstikke schuw en de kans is vrij klein dat je hem ziet... [e-1f914] Na 1,5u weer terug. Ik pak de laatste spullen en tijdens het laden komt een Quetzal weer even buurten.

Vanavond slapen we in de Rico Tico lodge van Kees. Een NLD die hier al 14 jaar gehuisvest is en een prachtige Lodge heeft opgebouwd. We slapen in luxe tenten met kans op beestjes, brrr. Maar niet te veel ovet nadenken en om ons heen kijken.

We eten bij het plaatselijke restaurant die bekend staat om zijn Tilapia vis, dat heb ik dan ook genomen, heerlijk.

Daarna nog even een spelletje in de Lodge, voordat ik mn bed opzoek. Sommige hebben al last van grote kevers in de tent en gaan met Kees op jacht. Heb dus niet zo heel lekker geslapen.

Dag 15

Kees verwent ons met een heerlijk ontbijt; zelf gebakken brood en pannenkoeken, en natuurlijk ei en fruit.

Vandaag is onze Walvistour. We rijden naar Uvita, waar we ons moeten inschrijven. Dit moet in de meeste N.parken en daarbij ook legitimeren.

Vervolgens lopen we naar het strand, waar we op de boot stappen. De stranden zijn op de meeste plaatsen donker in Costa Rica vanwege vulkanisch gebied.

Als snel krijgen we in de gaten dat het wel goed komt met het zien van Walvissen, want hier en daar zien we al wat boten bij elkaar verzamelen, net alsof je op safari bent in Afrika. [e-1f609]

En dat is ook zo. Het grote voordeel is dat het moeders met kalf zijn, die blijven wat langer op één plek en aan de oppervlakte.

Elk jaar komen de Walvissen hier vanuit Antartica om jongen te krijgen. 1 per walvis.

Voordat ze terug zwemmen naar Antarctica moet het kalf een hoop leren; zich voortbewegen in het water, ademhalen en bewust zijn van de gevaren. Moeders heeft het er maar druk mee.

Er zijn duidelijke afspraken waar de crew zich goed aanhoud. Niet langer dan een half uur bij het dier blijven hangen. Is het gestrest en onrustig, laat het met rust. En er moet een bepaalde afstand van het dier gehouden worden.

Tenzij de walvis zelf naar je toekomt, want de natuur houd je niet tegen. En dat gebeurd bij ons. We zijn met 3 boten en het dier komt vrij dichtbij. Het komt een paar keer uit het water met zijn kop en laat zich goed zien. Prachtig!!

Op de terugweg kunnen we zelf nog even zwemmen bij Whale rock.

Een eiland waar veel vogels leven, waaronder de Fregat vogel. Een jager met een spanwijdte van meer dan 2m.

Het water is warm, dus afkoelen doen we niet echt, maar het is wel heerlijk.

Regen opkomst, maar we houden het droog. We rijden naar restaurantje waar we lunchen. Bekend om zijn tonijn, dus nam een heerlijke Tonijnsalade. We blijven hier de rest van de middag, er is een strandje waar we kunnen zwemmen in zee en een zwembad.

Terug bij Kees in de Lodge is het 17:00u. Tineke en ik hebben ook weinig zin om uitgebreid met de groep uit eten te gaan. Dus we gaan met z'n vieren weer naar het restaurant waar we gister waren. Op het moment dat we eigenlijk weg willen gaan, begint het te plensen van de lucht.

Er worden paraplu's gehaald bij de Lodge en zo kan iedereen naar huis.

Niet te veel schijnen met je zaklamp want voor je het weet stuit je op een mega spin. Kees moest hier en daar weer wat ongewenste dieren verwijderen. Gelukkig bleven ze bij ons buiten de tent, zover wij weten dan... Een stukje beter geslapen.

Tot de volgende

[e-1f33a] Anita